Monday, September 3, 2012

இன்றைய அனுபவம் (01.09.2012) - தலைமுறை படிப்பினை


என் மகனுக்கு நீச்சல் பயிற்சி அளிக்க எப்பொழுதும் போல இந்த வாரமும் நீச்சல் குளத்திற்கு சென்றிருந்தேன். (குறிப்பு :- அவனுக்கு நீச்சல் பயிற்சி அளிக்கும் அளவிற்கு நான் ஒன்றும் கை தேர்ந்த..... கால் தேர்ந்த பயிற்ச...ியாளன் எல்லாம் ஒன்றும் இல்லை,3 வயதை நெருங்கும் அவன் கற்றுக்கொள்ளும் அதே நீச்சலை நான் 30 வயதில் கற்றுக் கொண்டு அவனுக்கும் கற்றுக் கொடுத்துக்கொண்டிருக்கிறேன் அவ்வளவு தான்!)

அங்கு ஒரு மெக்ஸிகன் குடும்பம். 35 அல்லது 40 வயதையொத்த ஒருவர் 5 சிறுவர்களோடு(10 வயதிற்கு கீழ் தான் அனைவர் வயதும் இருக்கும்) ,அதில் இளைய வயதுடைய சிறுவனுக்கு நீச்சல் பயிற்சி அளித்துக் கொண்டிருந்தார். நான் இதுவரை நீச்சலில் கற்றுக்கொண்டது சாதாரண நீச்சல்,தண்ணீருள் மூழ்கி நீந்துவது,தண்ணீரில் மிதப்பது(தலை கீழ் நோக்கி). நான் மிதப்பதை அந்த சிறுவர்களில் ஒருவன் ஆச்சரியமாக பார்த்து எப்படி மிதக்கிறீர்கள் என்று கேட்டான், அவனுக்கு ஒரு 7 வயது இருக்கலாம். நானும் அவனுக்கு மூச்சை அடக்கிக்கொண்டால் இவ்விதம் மிதப்பது சுலமபென விளக்கினேன். அடுத்த நிமிடமே அந்த சிறுவன் அவ்வாறு மிதந்து காண்பித்தது எனக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. பின்புறமாக மிதந்து செல்வது எப்படி என்பதை எனக்கு செய்து காண்பித்தான்,மேலும் த்லை மேல் நோக்கி மிதப்பதை பற்றியும் பேசிக்கொண்டிருந்தோம்.

என்னிடம் நீச்சலில் போட்டி போடலாமா என்று கேட்டான். நானும் உன்னை போல் தான்... இப்பொழுது தான் நீச்சல் கற்றுக்கொண்டிருக்கிறேன்,உன்னளவிற்கு கூட நீச்சலில் நான் சிறந்தவன் அல்ல என்று விளையாட்டாகக் கூறினேன் அது ஒரு விதத்தில் உண்மையும் கூட. அந்த சிறுவர்களின் நீச்சல் நேர்த்தி அவ்வளவு அற்புதமாக இருந்தது.என்னை அவன் நீச்சலில் சிறந்தவனாக தவறுதலாக நினைத்திருக்கக் கூடும்! நான் தண்ணீருக்குள் நீந்துவதை பார்த்தும், மிதப்பதை பார்த்தும் அவன் எனக்கு கொடுத்த பாராட்டு பத்திரம்... நீங்கள் சிறப்பாக நீந்துபவராக இருக்க முடியும் என்பது.....அவனின் பாராட்டு மகிழ்ச்சி அளித்தாலும்,அவன் கூறிய மறு நிமிடம் என்னை சற்றே பின்னோக்கி பார்த்தேன்...கண்ணுக்கும் கருத்துக்கும் எட்டாத பின்னோக்கிய பயணம் அது, கிட்டத்தட்ட 25 வருட பின்னோக்கிய பயணம்.

நான் கற்றுக்கொள்ள விரும்பும் எந்தவொரு விடயத்திற்கும் அது கவிதையாகட்டும்,உடற்பயிற்சியாகட்டும்,தற்காப்பு கலையாகட்டும்,விளையாட்டாகட்டும் என் பெற்றோர் தரும் விமர்சனம்... முதல்ல படிக்குற வழிய பாரு, படிக்கும் போது வேறெங்கையும் கவனம் சிதறக்கூடாது என்பது. நான் என் பெற்றோரை குறை சொல்லவில்லை அவர்களை போல இருக்கும் பல பெற்றோர்களின் மன நிலைக்காக வருத்தப்படுகிறேன் முக்கியமாக நமது நாட்டில்...

ஒரு கோடைக்காலத்தில் நான் கற்றுக்கொள்ள சென்ற கைப்பந்தாட்டம் கூட சூட்டோடு சூடாக கோடை முடிந்ததமும் சோடை போனது!

பிற்காலத்தில் நான் வேலைக்கு சென்றதும் நான் கற்றுக்கொள்ள நினைத்த விடயங்களை கற்றுக்கொள்ளும்போதும் கூட அவர்கள் வைத்த விமர்சனம்...இதெல்லாம் கத்துட்டு என்ன பண்ண போற என்பது. அவர்கள் மன நிலை மாறவில்லை,அவர்களை குற்றம் சொல்வதை விட என் தலைமுறைக்கு மாறிய மன நிலையை நான் தருவதே சரியானதாகும்.

ஆரம்பகாலத்தில் அவர்களின் உந்துசக்தி கிடைக்காததால்தான் என்னவோ,பிற்காலத்தில் எனக்கு உந்து சக்திகளாக கிடைத்த நபர்கள் பலரை சந்தர்ப்ப சூழ்னிலை காரணமாக இழக்கும்பொழுது மிகவும் வருந்தியிருக்கிறேன்.

நம் தலைமுறைக்கு படிப்பிற்கு அப்பாற்பட்டு அனைத்து விடயங்களையும் நாம் சொல்லித்தர வேண்டும், அவர்களின் விருப்பமும், ஆர்வமும் எதில் இருக்கிறதோ அதை ஊக்கப்படுத்த வேண்டும், நிச்சயமாக அதில் அவர்கள் சிறந்தவர்களாக வர முடியும்,வருவார்கள். படிப்பை எந்த விதத்திலும் அந்த விடயங்கள் தடை செய்யாது, இன்னும் சொல்லப்போனால் அவர்களின் மன நிலை,உடல் திறன் மேம்பட்டு படிப்பில் சாதிக்க அந்த விடயங்கள் உறுதுணையாகவே அமையும்.

என் வாழ்க்கை 30 வயதை கடந்து விட்டது,இப்பொழுது என் மகனை திரும்பி பார்த்தேன். பாதுகாப்பு வளையத்தின் உள்ளே தன் கை ,கால்களின் மூலம் நீச்சலுக்கான அச்சாணியை அடித்துக்கொண்டிருந்தான்.ஒரு 25 அல்லது 30 வருடங்கள் கழித்து அவன் தன் வாழ்வை பின்னோக்கி திரும்பி பார்த்து வருத்தப்படும் நிலையில் இருக்கக்கூடாது என்பதிலேயே எனது கவனம் அதிகமாக இருந்தது.

குழந்தைகள் நம் மூலமாகப் பிறந்தவர்கள், நமக்காகப் பிறந்தவர்கள் அல்ல. இந்த உலகை அவர்கள் கண்கள் மூலமாகவே பார்க்கட்டும், உங்களின் கண்கள் மூலமாக பார்க்க நீங்கள் வற்புறுத்தாதீர்கள். அவர்களின் பார்வைக்கு உறுதுணையாகவும்,உந்து சக்தியாகவும் இருங்கள்... எனக்கு பிகவும் பிடித்த,பரிச்சயமான வரிகள் இவை. இந்த உலகை காணும் வாசல் அனைத்தையும் திறந்து வைத்துக்கொண்டிருக்கிறேன் என் மகனுக்காக...அவனின் கண்கள் மூலமாக எந்த வாசலில் இந்த உலகை காண விருப்பபடுகிறானோ அது அவன் விருப்பம். அந்த வாசலில் அவனுக்கு உறுதுணையாகவும்,உந்து சக்தியாகவும் என் தோள்களும்,விமர்சனங்களும் இருக்கும்.....

No comments: